Turystyka i polityka turystyczna a rozwój: między starym a nowym paradygmatem

Turystyka należy do najbardziej dynamicznych i złożonych zjawisk przełomu XX i XXI wieku. Jest ważnym i nabierającym znaczenia źródłem dochodu i miejsc pracy. Dlatego powszechnie wiąże się z turystyką wielkie nadzieje. Ale czy zasadnie? Jakie czynniki współcześnie decydują o ożywieniu społeczno-ekonomicznym, spowodowanym rozwojem turystyki? Tradycyjnie przyjmowano, że kluczowe znaczenie dla jej rozwoju mają zasoby przyrodnicze i dziedzictwo kulturowe. Zawarta w książce analiza przemian zachodzących w turystyce, współczesnych koncepcji rozwoju regionalnego oraz wyników własnych badań empirycznych prowadzi Autora do wniosku, że dziś decydujące znaczenie mają nowe czynniki, związane m.in. z przywództwem, aktywnością elit i mobilizacją społeczną, zogniskowane wokół tworzenia infrastruktury i nowoczesnych produktów turystycznych zapewniających atrakcyjne spędzenie czasu. Dlatego czynniki te powinny znaleźć pełniejsze odzwierciedlenie w polskich strategiach i programach rozwoju turystyki, by podnieść konkurencyjność gospodarki turystycznej, racjonalizując nakłady i ograniczając koszty środowiskowe i społeczne.