Sieci wspierania innowacyjności i transferu technologii w Polsce na tle europejskim

Przedmiotem badania były formalne sieci organizacji wspierających innowacyjność i transfer technologii. Organizacje te stanowią niejednorodną grupę podmiotów określaną w szerokim sensie jako instytucje otoczenia biznesu (IOB). Są to różnego rodzaju inkubatory, parki technologiczne, centra transferu technologii, fundusze pożyczkowe, fundusze poręczeń kredytowych, fundusze kapitału zalążkowego, ośrodki szkoleniowo-doradcze. Również sieci tworzone przez te jednostki mogą mieć różny charakter. Przede wszystkim można wyróżnić sieci formalne i sieci nieformalne. Sieci nieformalne obejmują wszelkie powiązania między organizacjami, które nie przyjmują postaci umów – w tym przypadku najważniejsze są relacje interpersonalne. Z kolei sieci formalne to sieci tworzone na podstawie formalnych porozumień, często w formie projektów.

Głównym celem badania była analiza funkcjonowania wybranych sieci organizacji wspierających innowacyjność i transfer technologii w Polsce. Aby zrealizować ten cel postawiono następujące pytania badawcze: Jaka była geneza analizowanych sieci organizacji? Jak działały analizowane sieci organizacji? Jakie było znaczenie współpracy dla działania analizowanych sieci? Jakie były efekty działania analizowanych sieci? Odpowiedź na pytania badawcze miała dać podstawę do weryfikacji hipotezy badawczej, którą sformułowano następująco: Współpraca w formalnych sieciach organizacji tworzonych przez ośrodki innowacji i przedsiębiorczości umożliwiła osiągnięcie celów, które nie byłyby możliwe do zrealizowania w inny sposób. Hipoteza główna została oparta na założeniu, że sieć organizacji jest tworzona przez niezależne podmioty, aby osiągnąć cel, którego żadna z organizacji nie mogłaby osiągnąć samodzielnie.

W badaniu wykorzystano podejście badawcze oparte na studiach przypadku. Przyjęcie takiego podejścia umożliwiło wykorzystanie zarówno metod jakościowych, jaki i ilościowych, a więc zróżnicowania źródeł danych i metod analizy. W sumie analizie poddano dziewięć formalnych sieci IOB, w tym trzy sieci europejskie – Innovation Relay Centres; Euro Info Centres; Entreprise Europe Network – oraz sześć sieci krajowych (ogólnopolskich) – Sieć Punktów Konsultacyjnych KSU; Krajowa Sieć Innowacji – projekt systemowy; Sieć Ośrodków Innowacji NOT; STIM – Ogólnopolska Sieć Transferu Technologii i Wspierania Innowacyjności MŚP; KIGNET; KIGNET Innowacje.